احمد بیک اخترگرجی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 12 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(وف 1232 ق)، خطاط و شاعر، متخلص به اختر. از غلام زادگان گرجى صفویه و اصل وى از تركهاى گرجستان بود كه در تبریز یا به قولى در اصفهان متولد شد و در اصفهان و شیراز نشو و نما یافت و چنانكه خود گوید: «از خدمت دانشمندان به قدر مقدور فى الجمله خطى و ربطى تحصیل نموده و در مراتب شهرى آنچه سخن شناسان دقیقه را به نظر آید مشخص كرده است». در جوانى در خدمت امراى زندیه بود و پس از انقراض آن، مدتى هم ندیم سلیمان‏خان قاجار بود. وى به جهت ابراز عشق به یكى از خواص امیر، زبانش را بریدند و پس از آن به اصفهان رفت و به تألیف «تذكره‏ى شعراى معاصر» خود پرداخت، قبل از اتمام آن عمرش به پایان رسید، و بعد از او برادرش، محمدباقر بیك نشاطى، به این كار پرداخت ولى او نیزوفات یافت و فاضل‏خان گروسى تذكره را به اتمام رساند و «انجمن خاقان» نام نهاد. احمد بیك شعر را خوب مى‏شناخت و شكسته را خوش مى‏نوشت. هنگام اقامت هدایت در شیراز، وى نیز در آنجا بود. او را شاعرى نظرباز و زبان دراز و غزل‏ساز و هجو پرداز دانسته‏اند كه طبع شاعرى متوسطى داشته است.